• HISTORIA SZKOŁY

        • Pierwsza wzmianka o Szkole Podstawowej w Ostrówku pochodzi z roku1910. Była to szkoła zbiorcza, jedna w całej gminie. Mieściła się w starym drewnianym budynku znajdującym się niedaleko obecnego. Trudne były to początki, bowiem w dziedzinie powszechności nauczania najniżej stała carska Rosja (pod jej zaborami znajdowały się ziemie obecnej gminy Ostrówek), która nie wprowadzała w ogóle obowiązku szkolnego, toteż tylko niewielka część dzieci objęta była nauczaniem. W Ostrówku założono 3-oddziałową (o 3 klasach)szkołę z jednym nauczycielem.

          W roku 1920 przystąpiono do budowy murowanej szkoły w Ostrówku. Trzy lata później oddano do użytku dwie sale lekcyjne. Kierownikiem szkoły został Emilian Lewicki, który pełnił tę funkcję do roku 1933.

          W roku 1935 Szkoła Podstawowa w Ostrówku była szkołą czteroklasową, a kierował nią Lucjan Kierociński. Swoją wiedzę przekazywali dzieciom nauczyciele: Maria Cichosz, Helena Kierocińska i Eugeniusz Cieluch.

          W roku szkolnym 1938/39 w pięcioklasowej szkole w Ostrówku uczyło się 251 dzieci. Od 1 IX 1939r. na terenie gminy rozpoczęły się rządy niemieckie. Po dwóch miesiącach zamknięto wszystkie szkoły. W tym czasie szkoła w Ostrówku była szkołą III stopnia, 7-klasową. Realizowała wszystkie szczeble programowe, a mianowicie: pierwszy szczebel w czterech pierwszych latach nauki (obejmował on elementarny zakres wykształcenia ogólnego), drugi szczebel w piątym i szóstym roku nauki (rozszerzanie i pogłębianie szczebla pierwszego) i trzeci szczebel w siódmym roku nauki (przysposobienie młodzieży pod względem „społeczno-obywatelskim”). W pierwszych miesiącach wojny budynek szkoły w Ostrówku został przerobiony na salę zebrań organizacji hitlerowskich i propagandowego kina. Pomoce szkolne i sprzęt zostały zniszczone, a wszelkie akta szkolne spalone. Po zamknięciu szkół polskich przez władze niemieckie rozpoczęto tajne nauczanie, które prowadzili też nauczyciele Szkoły Podstawowej w Ostrówku: Julia Chrzanowska i Eugeniusz Cieluch.

          Po wyzwoleniu gminy Ostrówek w dniu 19 I 1945 roku, społeczeństwo zaczęło myśleć o reaktywowaniu szkolnictwa. W dniu 1 III 1945 roku kierownikiem szkoły w Ostrówku został Franciszek Kaczmarek, a nauczycielkami Helena Kaczmarek i Maria Cichosz. Zaczęto pracę szkolną od podstaw. Sale szkolne zostały doprowadzone do porządku. Ławki szkolne i pomoce naukowe zakupiono częściowo z własnych funduszy lub funduszy pochodzących z różnych imprez. Do szkoły zapisane były dzieci w wieku od 7 do 18 lat. Szkoła liczyła 280 uczniów. Nauka utrudniona była ze względu na brak książek i zeszytów. Ten pierwszy powojenny, skrócony rok szkolny zakończył się 15 VII 1945 roku nabożeństwem w kościele w Ostrówku.

          W roku szkolnym 1945/46 i następnym szkoła w Ostrówku była jedyną szkołą 7-klasową na terenie gminy, stąd też do klasy siódmej uczęszczały dzieci nawet z tak odległych miejscowości jak Wielgie, Dymek, Wola Rudlicka i Janów.

          Podstawowym ogniwem sieci szkolnej był obwód szkolny, czyli ściśle ograniczony, zamieszkany obszar, z którego dzieci uczęszczały do tej samej szkoły. Do obwodu szkoły w Ostrówku należeli uczniowie z Ostrówka, Rudlic, Plichowa, Gwizdałek, Kuźnicy, Bolkowa, Jackowskiego i Dobroszyn. Do grona nauczycielskiego dołączyła Maria Roguska i ks. Stefan Faryś. Rok szkolny trwał od 4 IX 1945 do 27 VI 1946 z przerwą we wrześniu na remont szkoły. Organizując proces dydaktyczno-wychowawczy zwracano uwagę nie tylko na sprawy kształcenia, lecz również dążono do likwidacji skutków wojny i okupacji w nauczaniu i wychowaniu.

          W listopadzie 1948 roku został aresztowany kierownik szkoły, Franciszek Kaczmarek. Zarzucano mu współpracę z oddziałem „Murata”. W marcu 1949 roku Rejonowy Sąd Wojskowy w Łodzi skazał go na 10 lat więzienia. Od chwili aresztowania obowiązki kierownika objęła jego żona Helena Kaczmarek. Pełniła je do 1 VIII 1949r., kiedy to wyprowadziła się do powiatu łaskiego.

          Od 1 IX 1949 roku kierowanie szkołą przejął Franciszek Chrzanowski. Wraz z nim pracę rozpoczęła jego żona Julia oraz nauczyciel Wacław Woźniakowski. Franciszek Chrzanowski kierował szkołą do śmierci (zmarł 20 X 1967r). Wówczas obowiązki kierownika przejęła Julia Chrzanowska, ale tylko do momentu przejścia na emeryturę tj. do dnia 31 VIII 1968 roku. Nowym kierownikiem został miejscowy nauczyciel, Leon Czajkowski.

          W okresie kierowania szkołą przez Franciszka Chrzanowskiego stała się ona na mocy ustawy Sejmu PRL z 15 VII 1961 roku szkołą ośmioklasową.

          W latach 1949-68 oprócz wymienionej wcześniej kadry pracowali też nauczyciele: Stanisław Kawecki, Krystyna Kiełbasa, Maria Chałubcówna, Jan Kucharski, Barbara Olejnik, Maria Kostrzewska, Bogusław Grzelak, Genowefa Jastrząbek. Z powodu trudnych warunków lokalowych lekcje odbywały się na dwie zmiany: klasy młodsze rano, a starsze po południu.

          W roku szkolnym 1964/65 mury szkoły po raz pierwszy opuścili absolwenci klasy ósmej.

          Po przejęciu obowiązków kierownika szkoły przez Leona Czajkowskiego, pracę w Ostrówku rozpoczęły nauczycielki Anna Grzybowska i Zofia Sarowska.

          W roku szkolnym 1968/69 liczba uczniów wynosiła 158. Od tego czasu zarysowała się tendencja spadkowa jeśli chodzi o ilość dzieci.

          Wraz z zakończeniem roku szkolnego 1970/71 pożegnano odchodzącą na zasłużoną emeryturę nauczycielkę Marię Cichosz, która przepracowała w szkolnictwie prawie 50 lat.

          Z dniem 1 IX 1973 roku na emeryturę odszedł kierownik szkoły, Leon Czajkowski, a jego obowiązki przejęła nauczycielka Krystyna Kiełbasa.

          W budynku szkoły aż do roku szkolnego 1968/69 na parterze znajdowało się mieszkanie kierownika, później te pomieszczenia przeznaczone zostały na potrzeby szkoły (biblioteka, klasa). Na piętrze przystosowano na sale lekcyjne dwa pomieszczenia. Oprócz tego znajdował się tam pokój nauczycielski i gabinet dyrektora szkoły. Całość uzupełniały dwa wąskie korytarze. Pracownia techniki miała swoje miejsce w lokalu wynajmowanym od księdza miejscowej parafii.

          Duży wpływ na poprawę warunków lokalowych miał fakt przekazania przez naczelnika gminy w roku 1984 baraku typu „Namysłów” na potrzeby szkoły. W baraku znalazły pomieszczenia klasy IV-VIII, zespół ekonomiczno-administracyjny szkół i inspektor oświaty i wychowania. Klasy I- III uczyły się w budynku starej szkoły.

          Pod koniec lat osiemdziesiątych zaczęła wzrastać liczba uczniów, a barak „Namysłów” przestał spełniać podstawowe warunki bezpieczeństwa oraz higieny pracy i nauki. W związku z tym Rada Pedagogiczna wspólnie z Komitetem Rodzicielskim wystąpiła do Rady Gminy z propozycją adaptacji piętra nowo wybudowanego przedszkola na potrzeby szkoły.

          Po pracach adaptacyjnych, w których bardzo wielkie zaangażowanie wykazali rodzice oraz nauczyciele szkoły w Ostrówku, powstało 5 pomieszczeń lekcyjnych. Jednak trzy klasy dalej uczyły się w starym budynku. Dlatego też w następnym roku szkolnym (1991/92) wygospodarowano kolejne pomieszczenie na klasę, tym razem na parterze przedszkola, w którym z roku na rok ubywało dzieci. W starej szkole zostały tylko dwie klasy, w związku z czym jedno duże pomieszczenie na parterze przystosowano na potrzeby wychowania fizycznego. W roku szkolnym 1995/96 przybyło jeszcze jedno pomieszczenie w budynku przedszkola (parter). Tak więc w starym budynku została tylko jedna klasa. Po roku zdecydowano się na to, aby klasa IV i V użytkowały jedno pomieszczenie. Dzięki odpowiedniemu rozkładowi zajęć oraz zlokalizowaniu w starej szkole oprócz salki wf, pracowni muzyczno-plastycznej (wyposażonej w pianino) oraz zajęć technicznych, stało się to możliwe.

          Szkoła posiadała sale lekcyjne, jednak warunki lokalowe były wciąż trudne.

          Z dniem 31.08.2004 r. dyrektor Anna Grzybowska odeszła na emeryturę. Obowiązki dyrektora szkoły przejął Andrzej Jażdżyk.

          W roku szkolnym 2010/2011 rozpoczęto rozbudowę szkoły. Trwała ona trzy lata.

          Obecnie szkoła posiada 8 sal lekcyjnych i bibliotekę.